کلگزان:

نام ژنریک آن Enoxaparin Sodium است و در سرنگ از پیش پر شده ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم وجود دارد و عملکرد آن جلوگیری از تشکیل لخته و همچنین جلوگیری از بزرگ‌تر شدن لخته‌های موجود است.

روش استفاده آن به صورت تزریق زیر پوستی در شکم در فاصله ۳۰ سانتی دور ناف است.

در حیطه تخصصی زنان، استفاده از این آمپول در مواردی است که فرد به علت لخته شدن خون در جفت و نارسایی جفت دچار سقط می شود. یعنی در مواردی که فرد دچار سقط مکرر شده است، از این دارو استفاده می‌گردد.

در مورد زمان شروع آمپول، در افرادی که سقط مکررعلت انعقادی داشته باشد، دو روش زیر توصیه شود:

روش اول: برخی متعقدند که باید به محض مثبت شدن تست بارداری تزریق آمپول کلگزان را شروع کرد.

روش دوم: برخی از متخصصان موافق شروع درمان پس از رؤیت ضربان قلب جنین‌اند.

گونال- اف:

این آمپول حاوی FSH است و به شکل آمپول ۷۵ واحدی و ۴۵۰ و ۱۰۵۰ واحدی است.

موارد استفاده:

۱- ناباروری ناشی از ناشی از نقص تخمک گذاری

۲- روش‌های لقاح مصنوعی ( IUI ، IVF و ICSI)

۳- درمان ناباروری در مردان

سینال اف:

همان گونال – اف است که شرکت تولیدکننده آن سیناژن است.

ستروتاید:

یک آنتاگونیست Gukh است. این دارو در درمان ناباروری زنان استفاده می‌شود و برای مهار افزایش پیش از موعد هورمون LH در موارد افزایش تحریک تخمدان استفاده می‌گردد. تزریق آن به صورت زیرجلدی با زاویه ۴۵ درجه است.

دیفرلین:

آمپول دکاپپتیل یا دیفرلین در موارد زیر کاربرد دارد:

۱- درمان بلوغ زودرس در کودکان و نوجوانان

۲- درمان هیپرآندروژنیسم و نئوپلاسم بدخیم پروستات

۳- درمان اندومتریوز برای کاهش درد و جلوگیری از گسترش بیماری

۴- درمان برخی موارد فیبروم

۵- درمان برخی از بیماری‌های پستان

۶- درمان‌های کمک باروری

تزریق این آمپول به صورت زیرجلدی است.

کلومیفن:

تحریک تخمک‌گذاری با کلومیفن معمول‌ترین درمان به کار برده شده در ناباروری است.

زنان مبتلا به اختلال تخمک گذاری که به کلومیفن جواب می‌دهند، باید حداقل ۶ دوره و حداکثر ۱۲ دوره با این دارو درمان شوند.

همچنین، کلومیفن می‌تواند به مردان مبتلا به عدم تعادل هورمونی کمک کند. این افراد اغلب از تعداد اسپرم کم یا کیفیت اسپرم ضعیف یا اسپرم با تحرک کم رنج می‌برند.

پردنیزولون:

اگر در بررسی علل سقط مکرر عوامل ایمنی فرد مطرح باشد، قرص پردنیزولون تجویز می‌گردد و به طور معمول این دارو از ۲ ماه قبل از اقدام به بارداری شروع می‌شود. اما این روش مصرف همگانی نیست و با توجه به شرایط فرد می‌تواند تغییر کند.