آزواسپرمی یعنی نبود اسپرم در مایع منی. یعنی در نمونه مایع منی یا اسپرم وجود ندارد یا بسیار اندک است.
آزواسپرمی به دو دسته تقسیم می‌شود:
۱) آزواسپرمی انسدادی: این نوع از آزواسپرمی به معنی وجود انسداد در اپیدیدیم، وازدفرن و به‌طور کلی هر بخش از مجرای تناسلی است. در این نوع آزواسپرمی، اسپرم تولید می‌شود اما به دلیل وجود انسداد یا قطع ارتباط در مجاری، امکان خروج ندارد.
۲) آزواسپرمی غیرانسدادی: در این نوع آزواسپرمی، اسپرم یا تولید نمی‌شود یا خیلی کم تولید می‌شود که می‌تواند ناشی از اختلال در ساختار یا عملکرد بیضه‌ها یا دیگر علل باشد.

علل آزواسپرمی انسدادی:
- ضربه یا جراحت به دستگاه تناسلی
- عفونت
- التهاب
- سابقه جراحی در ناحیه لگن
- وجود کیست
- وازکتومی
- کیستیک فیبروزیس
علل آزواسپرمی غیرانسدادی:
- علل ژنتیکی، مانند سندرم کلاین فلتر و سندرم کالمن
-  اختلالات هورمونی، مانند هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، هایپرپرولاکتینما و مقاومت به آندروژن
- اختلالات انزال، مانند انزال عقب‌گرد
- اختلالات بیضه‌ای، مانند بیضه نزول‌نکرده، پیچ‌خوردگی بیضه، پرتودرمانی بیضه، وجود تومور، بیماری‌هایی مانند دیابت و نارسایی کلیه و واریکوسل

درمان آزواسپرمی:
درمان آزواسپرمی به نوع و علت آن بستگی دارد. اگر انسدادی باشد، جراحی رفع انسداد می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر علت هورمونی باشد، از هورمون‌‌تراپی استفاده می‌شود. اگر علت واریکوسل باشد، جراحی ترمیمی واریکوسل می‌تواند به حل مشکل کند.
در برخی موارد نیز متخصص اورولوژی، بافت بیضه و مجاری اپیدیدیم و وازدفرن‌ را به روش جراحی تسه یا میکروتسه بررسی می‌کند تا اگر اسپرم سالم و مناسب وجود داشت، آن را برای روش‌ کمک‌باروری میکرواینجکشن (نوعی آی وی اف) فریز کند.
در صورتی که هیچ‌یک از این درمان‌ها نتیجه نداد، استفاده از اسپرم یا جنین اهدایی پیشنهاد می‌شود.