طبق تعریف سازمان‌ جهانی بهداشت (WHO)، بهداشت روان به وضعیتی گفته می شود که در آن فرد توانایی های خود را تشخیص می دهد و می تواند با استرس های طبیعی زندگی سازگار شود، با تنش‌های زندگی مقابله کند، به طور موثر و مثبت کار کند و در جامعه مشارکت داشته باشد.
بهداشت روان موضوعی فراتر از فقدان يا نبود بيماري رواني است. بُعد مثبت آن كه سازمان بهداشت جهاني نيز روي آن تأکید دارد، در تعريف سلامتي لحاظ شده است "سلامتي يك حالت رفاه جسمی، رواني و اجتماعي است نه فقط نبود بيماري و يا ناتواني". انسان‌ها در طول زندگی فشار روانی را تجربه می کنند که البته میزان معینی از آن برای ایجاد انگیزش موثر است، اما سطوح فشار روانی باید به دقت مورد ارزیابی قرارگیرد. فشار روانی می تواند باعث مشکلات جسمانی (از قبیل فشار خون بالا، سردرد، گردن درد، خستگی) شود و ممکن است سرآغازی برای ناتوانی روانی در بعضی از مردم باشد.
از برخی علائم اولیه اختلالات بهداشت روانی:

●دوری از دوستان، خانواده، همکاران
●اجتناب از انجام کارهایی که معمولا فرد از آن لذت می‌برده است
●غذاخوردن خیلی زیاد یا خیلی کم
●خوابیدن خیلی زیاد یا خیلی کم
●احساس ناامیدی و بروز احساسات منفی
●انرژی کم در طول روز به طور مداوم

رضایت زناشویی یکی از مهمترین سازگاری در زندگی یک فرد بزرگسال محسوب می شود و تحت تأثیر عوامل متعدد قرار دارد بهداشت روان همسران میتواند بر بهداشت روانی و رضایت زناشویی آنها تاثیر مثبت داشته باشد. بهداشت روان کمک می کند که بتوان با ایجاد روش‌ های صحیح از جنبه‌های روانی و عاطفی با محیط خود سازگاری داشت و راه حل مطلوبتری برای حل مشکلات انتخاب کرد.
برای درمان می توان از روش روان‌ درمانی با کمک روانشناسان و روانپزشکان استفاده کرد که در آن به فرد کمک می شود تا اختلالات روانی خود را از ریشه درک کند و آموزش الگوهای رفتاری و تفکری صحیح برای برطرف شدن ناراحتی و انزوا ارائه شود.
از طرفی مواردی مصرف دارو با تشخیص پزشک در کنار روانکاوی ضرورت دارد. در طول درمان خود فرد نیز باید برای بهبود روند درمان تلاش کند. از روش های تمدد اعصاب مانند تمرین‌ تنفس، مدیتیشن، یوگا استفاده کند. همچنین حمایت اعضای خانواده تأثیر بسیار زیادی در تسریع درمان دارد.