چسبندگی رحم که سندرم آشرمن هم نامیده می‌شه، یعنی چسبندگی داخل رحم و یا دهانه رحم.
در برخی موارد دیواره‌های جلویی و عقبی رحم به هم می‌چسبن و گاهی هم فقط در بخش کوچکی از رحم چسبندگی ایجاد می‌شه. چسبندگی رحم می‌تونه خفیف، متوسط یا شدید، نازک یا ضخیم، متمرکز در یه محل یا درهم و برهم باشه. خوشبختانه در اغلب موارد چسبندگی رحم، درگیری عروق ایجاد نمی‌شه.

آیا چسبندگی رحم علائم خاصی داره؟
باید بدونیم که ممکنه چسبندگی رحم (بسته به جا و شدتش) هیچ علامتی نداشته باشه. اما گاهی ممکنه با این علائم همراه باشه:

   -  پریودهای خیلی سبک یا پریود نشدن (آمنوره): این علامت وقتی بروز پیدا می‌کنه که بافت زخم جایگزین اندومتر (جدت داخلی رحم) شده باشه. گاهی هم بافت زخم دهانه رحم رو مسدود می‌کنه و مانع خروج خونریزی پریود می‌شه.
 -  درد و گرفتگی در ناحیه لگن
-  درد شدید پریود
-  ناباروری
- سقط مکرر
تشخیص چسبندگی رحم با سونوگرافی واژینال، عکس رنگی رحم و یا هیستروسکوپی امکان‌پذیره‌.
چسبندگی رحم چرا ایجاد می‌شه؟
گاهی هیچ علت مشخصی پیدا نمی‌شه، اما معمولاً نتیجه آسیب به بافت رحمه. این آسیب می‌تونه به دلایل زیر ایجاد بشه:
-  کورتاژ تشخیصی یا کورتاژ برای سقط جنین 

- عفونت رحم یا لگن
-  جراحی رحم
- عفونت رحم یا لگن
- خونریزی شدید بعد از زایمان
- آندومتریوز
-  سل ریوی
درمان چسبندگی رحم چیه؟
درمان به شدت و علائم چسبندگی بستگی داره. اگه خفیف باشه و خانم قصد بارداری نداشته باشه، ممکنه کار خاصی انجام نشه. اما برای درمان چسبندگی رحم معمولاً از جراحی به روش هیستروسکوپی استفاده می‌شه‌. گاهی در کنارش ممکنه لاپاروسکوپی نیز انجام بشه. گاهی از سونوگرافی با وضوح بالا در ترکیب با هیستروسکوپی نیز استفاده می‌شه‌. برای جلوگیری از چسبندگی مجدد، ممکن پزشک بعد از عمل داروهای هورمونی (استروژن) یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی تجویز کنه.