سندرم تخمدان پلی‌کیستیک که در اصطلاح عامیانه تنبلی تخمدان هم بهش می‌گن، فقط با یک تست یا آزمایش تشخیص داده نمی‌شه. بر اساس علائم، پزشک دربارۀ سابقۀ پزشکی شما سؤالاتی می‌پرسه و بعد از اون ممکنه اقدامات تشخیصی زیر رو انجام بده:
- معاینه: در معاینۀ بالینی، پزشک فشار خون، شاخص تودۀ بدنی (BMI) و سایز دور کمر شما رو اندازه‌گیری می‌کنه. همچنین، بررسی می‌کنه که آیا موهای زائد و یا آکنه روی صورت، چانه، کمر و سینه دارید یا نه. ممکنه غدۀ تیروئیدتون رو هم معاینه کنه که ببینه بزرگ‌تر از حد معموله یا نه.
- معاینۀ لگنی: با انجام معاینۀ لگنی پزشک بررسی می‌کنه که آیا شما علائمی از افزایش هورمون مردانه دارین، علائمی مثل بزرگ شدن کلیتوریس و همچنین، بررسی می‌کنه که آیا تخمدان‌ها بزرگ‌تر از حالت عادی‌ هستن و یا تورم دارن یا نه.
- سونوگرافی واژینال یا شکمی: در این سونوگرافی، وضعیت تخمدان‌ها، وجود کیست و همچنین وضعیت رحم و ضخامت دیوارۀ رحم (آندومتر) بررسی می‌شه.
- آزمایش خون: در این آزمایش سطح هورمون‌های تولیدمثلی ارزیابی می‌شه. ممکنه پزشک‌تون برای بررسی احتمالات دیگه، آزمایش تیروئید هم درخواست کنه. به جز اینا، ارزیابی سطح کلسترول و قند خون هم می‌تونه به پزشک در تشخیص کمک کنه.
بعد از انجام این مراحل، اگه تشخیص‌های افتراقی دیگه رد بشن و شما دست‌کم دو علامت از این علائم رو داشته باشین، پزشک می‌تونه تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک یا تنبلی تخمدان را مطرح کنه:
- پریودهای نامنظم ( پریودهای کوتاه‌تر یا طولانی‌تر از حد معمول یا پریود نشدن)
- علائم نشان‌دهنده بالا بودن سطح هورمون آندروژن (هورمون مردانه)، مثل رشد موهای زائد در صورت و بدن، آکنه و ریزش و نازک شدن و ریزش موی سر
- بالا بودن سطح هورمون مردانه در آزمایش خون
-وجود کیست‌های متعدد در یک یا هر دو تخمدان