برای اینکه به یک خانم مبتلا به کیست تخمدان، اجازۀ بارداری بدهیم، ابتدا باید سونوگرافی واژینال رحم و تخمدان‌ها انجام شود، تا سایز و ماهیت کیست بررسی شود. در صورتی که کیستها ساده باشند (در تصاویر سونوگرافی دارای اجزای Solid و دیواره نباشند) و سایز آنها چندان بزرگ نباشد (کوچک‌تر از ۳ تا ۴ سانتی‌متر)، معمولاً یک دورۀ ۱/۵ تا ۲ ماهه به بیمار فرصت داده و در برخی موارد، طی این مدت به بیمار یک تا دو دورۀ LD تجویز می‌شود تا سونوگرافی مجدد انجام شود. بیشتر کیست‌های ساده در مدت ۱/۵ تا ۲ ماه برطرف می‌شوند و بعد به بیمار اجازۀ بارداری داده می‌شود. در صورتی که بیمار به‌طور ناخواسته با کیست ساده باردار بشود، معمولاً مشکلی طی بارداری ایجاد نمی‌شود. در مواردی، درد شکم به‌دلیل پارگی کیست و پیچ‌خوردگی تخمدان (tortion) ممکن است سبب شود که بیمار نیاز به عمل اورژانسی پیدا کند. بنابراین، توصیه می‌شود بیمار از فعالیت‌های بدنی سنگین و یا قرارگرفتن در معرض ضربه به شکم و لگن خودداری کند.

اما کیست‌های Complex (کیست‌های دارای اجزای Solid و سپتوم دیواره ضخیم) ابتدا باید بررسی شوند (بررسی آزمایشگاهی مارکرهای نشان‌دهندۀ بدخیمی یا خوش‌خیمی). در صورتی که مارکرها نرمال باشند، احتمال بدخیمی کم است، ولی تنها با عمل جراحی (به‌روش لاپاراسکوپی یا در صورت لزوم لاپاراتومی) و بررسی بافت‌های تخمدان برداشته‌شده، در زیر میکروسکوپ توسط پاتولوژیست، می‌توان نظر قطعی را در مورد خوشخیم و یا بدخیم بودن کیست اعلام کرد. در هر صورت، بهتر است ابتدا کیست‌ها برطرف شوند و بعد برای بارداری اقدام شود.

در صورت ابتلای بیمار به کیست‌های اندومتریوز (کیست‌های شکلاتی)، بسته به شدت اندومتریوز و سایز کیست‌ها در برخی موارد اجازۀ بارداری به بیمار داده می‌شود، ولی بیمار همواره باید از نظر سایز کیست‌ها و شدت اندومتریوز بررسی شود تا هر موقع جراحی برای برداشتن کیست‌ها ضروری بود، اقدام لازم انجام شود.