نوکساپارین، سلکسان یا کلکزان نام تجاری هپارین است که یک داروی تزریقی ضدانعقادی است، یعنی انعقادپذیری خون را کاهش می‌دهد و از لخته‌شدن خون جلوگیری می‌کند .

در برخی از افراد، به دلیل مشکلات ژنتیکی، فاکتورهای ضدانعقادی خون کارکرد کافی ندارند و بنابراین، احتمال فعالیت بیش از حد سیستم انعقادی و در نتیجه، لخته‌شدن خون در این افراد بیشتر از دیگران است. این وضعیت در دورۀ بارداری ممکن است باعث تشکیل لخته پشت جفت شود که می‌تواند به کوچک‌ماندن جنین، فشار خون بارداری (پره اکلامپسی) و حتی سقط و مرگ داخل رحمی جنین منجر شود. بنابراین، یکی از علل شایع سقط مکرر جنین، مشکلات انعقادی است و مصرف داروهای ضدانعقادی مثل هپارین (که در اصطلاح عام، به آنها رقیق‌کنندۀ خون گفته می‌شود)، برای افراد مبتلا به این اختلال ضروری است تا بتوانند بارداری و زایمان موفقی داشته باشند. برای پیشگیری از سقط جنین، برخی معتقدند به‌محض مثبت‌شدن تست بارداری باید مصرف این دارو را آغاز کرد و برخی می‌گویند پس از دیدن ضربان قلب جنین باید مصرفش را شروع کرد.

شیوۀ مصرف:

این آمپول به‌صورت آماده عرضه می‌شود و برای تزریق نیازی به هواگیری و یا هیچ اقدام دیگری ندارد (مثل آمپول‌های انسولین).

هپارین را باید در بافت زیرجلدی (ساب‌کوتانوس)، یعنی بافت چربی‌دار بین پوست و عضله، به صورت عمیق تزریق کرد، به طوری که سوزن تا انتها در بافت فرو رود.

 بهترین محل برای تزریق هپارین شکم است، زیرا بافت زیرجلدی در آن ناحیه از بدن زیاد است. البته در دیگر نقاط، مثل بازو، هم می‌توان تزریق را انجام داد، اما دارو در سطح شکم سریع‌تر جذب می‌شود.

ناحیه تزریق می‌تواند سیزده سانتی‌متر در هر طرف ناف انتخاب شود. اما روزانه باید جای تزریق را تغییر داد. یعنی اگر دیروز در سمت چپ شکم آمپول را زدیم، امروز باید در سمت راست تزریق کنیم و همین‌طور هر روز محل تزریق را تغییر دهیم.

نحوۀ تزریق:

برای تزریق این دارو، دستان خود را با آب و صابون بشویید. درپوش پلاستیکی آمپول را بردارید و حواستان باشد سوزن آن به جایی نخورد تا از حالت استریل خارج نشود. حباب هوا باید به سمت پایین، نزدیک سوزن باشد. یک تکه از بافت شکمتان را به حالت نیشگون بگیرید و به طرف بالا بیاورید. با پنبۀ الکلی آن ناحیه را تمیز کنید. سرنگ را مثل مداد در دست بگیرید و با زوایۀ نود درجه، سوزن را در آن تکه از بافت تا آخر فرو کنید و دارو را تزریق کنید. بعد سوزن را خارج کنید و سپس، آن تکه از بافت را با حالت نیشگون نگه داشته بودید، رها کنید.

بهتر است این دارو هر روز سر ساعت مشخص تزریق شود. یعنی اگر امروز ظهر ساعت ۱۲ تزریق کردید، فردا هم همین ساعت تزریق کنید. اگر یک دوز یادتان رفت، وقتی یادتان آمد، بلافاصله آن را تزریق کنید و دوز بعدی را هم در فاصله ۲۱ تا ۲۴ ساعت بعد، بزنید.